Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

Στον καθρέφτη της ιμπεριαλιστικής ιδεολογίας

Στον καθρέφτη της ιμπεριαλιστικής ιδεολογίας όπου κοιτάζει η συντριπτική πλειοψηφία των "μαρξιστών" στη Δύση...

Προς Μεϊντάν και η Αρμενία;

Ηλεκτρικό Γιερεβάν: Χρωματιστή επανάσταση ή κοινωνική διαμαρτυρία;

Τα γεγονότα που εξελίσσονται στην Αρμενία καλούνται ήδη Μεϊντάν, σε αναλογία με το πραξικόπημα στο Κίεβο. Φυσικά, είναι πολύ νωρίς να αποφανθούμε για αυτό.

Η Μεϊντάν αποτελεί μια από τις εκδοχές χρωματιστής επανάστασης, με άλλα λόγια απόπειρα κατάληψης και κατακράτησης της πολιτικής εξουσίας μέσα από μια δοκιμασμένη τεχνολογία νεανικής διαμαρτυρίας. Το να κρίνουμε αν κάτι είναι ή δεν είναι χρωματιστή επανάσταση είναι εφικτό μόνο εφόσον επέλθουν ξεκάθαρα αποκαλυπτικές συνθήκες, αναγκαίες και ικανές.

Η ανάδυση της μη αριστερής αριστεράς (J. Petras): Δεύτερο μέρος

Η μετάβαση της Μη Αριστερής Αριστεράς: Απ' το δρόμο στα δημόσια αξιώματα

Απ' το δρόμο, η ΜΑΑ μετακινήθηκε πολύ γρήγορα στις εκλογές και από τις εκλογές προχώρησε σε συμμαχίες με παραδοσιακά κόμματα. Πάρθηκαν στρατηγικές αποφάσεις από μια μικρή κλίκα προσωποπαγών ηγετών: η "συμμετοχική δημοκρατία" επανακαθορίστηκε ώστε να αναφέρεται μόνο στον τοπικό ακτιβισμό και τα ζητήματα της γειτονιάς -- και όχι εθνικά θέματα, που ήταν η σφαίρα "ειδικών."

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το πρώτο κόμμα ΜΑΑ το οποίο πήρε την εξουσία, αντανακλά το τεράστιο χάσμα ανάμεσα στη ριζοσπαστική πόζα των ηγετών του και την δουλοπρεπή τους συμμόρφωση προς την καθεστηκυία εξουσία (την Τρόικα: ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Κομισσιόν, Κεντρική Τράπεζα), από τη στιγμή που εκλέχθηκαν στην κυβέρνηση.

Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

Η ανάδυση της μη αριστερής αριστεράς (J. Petras): Πρώτο μέρος

Η ανάδυση της μη αριστερής αριστεράς: Η δραστική αναδιάταξη της νοτιοευρωπαϊκής πολιτικής
του James Petras
Information Clearing House

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας έχουν λάβει χώρα ουσιώδεις αλλαγές στη Νότια Ευρώπη. Οι αλλαγές αυτές έφεραν τη ρήξη με προηγούμενους πολιτικούς προσανατολισμούς, φέρνοντας ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση, σχεδόν, των παραδοσιακών αριστερών κομμάτων, την παρακμή των συνδικάτων και την ανάδυση του "μεσοαστικού ριζοσπαστισμού."

Τα νέα πολιτικά κινήματα, που υποτίθεται ότι βρίσκονται στην αριστερά, δεν βασίζονται πια στους ταξικά συνειδητούς εργάτες, ούτε και αποτελούν κομμάτι της ταξικής πάλης. Παρομοίως, στα δεξιά, δίνεται μεγαλύτερη σημασία στην κλιμάκωση της οπισθοδρομικής δυνατότητας του κράτους παρά στην αναζήτηση οικονομικών αγορών.

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Palabras de Hugo Chávez: Σοσιαλισμός, Αϊτή


Ακούστε να σας πω κάτι. Έγινα πρόεδρος πριν 11 χρόνια. Και ήμουν πολύ εύπιστος. Πίστευα μέχρι και στον "τρίτο δρόμο." Αλλά ήταν όλα μια φάρσα. Νόμιζα πως ήταν εφικτό να συγκροτηθεί ένας καπιταλισμός του Ρήνου, να δοθεί ανθρώπινο πρόσωπο στον καπιταλισμό, αλλά κατάλαβα ότι είναι ανέφικτο, ότι είχα λάθος. Δεν είναι εφικτή η δημοκρατία στο καπιταλιστικό σύστημα. Ο καπιταλισμός είναι η σφαίρα της αδικίας, η τυραννία των πλουσιότερων σε βάρος των φτωχότερων. Ο Ρουσώ είπε, "ανάμεσα στους ισχυρούς και τους αδύναμους, όλη η ελευθερία καταπιέζεται. Μόνο ο κανόνας του δικαίου σε ελευθερώνει." Γι αυτό, ο μόνος δρόμος για να σωθεί ο κόσμος είναι ο σοσιαλισμός. Ένας δημοκρατικός σοσιαλισμός. Δεν έχουμε δικτατορία εδώ. Εξελέγην τρεις φορές. [...] Είμαι δημοκράτης. Έχω τη νομιμοποίηση που μου δίνει ο λαός. Αυτός είναι ο δημοκρατικός σοσιαλισμός, ο σοσιαλισμός εντός της δημοκρατίας. Αυτή είναι η λέξη-κλειδί: δημοκρατία, η ισχύς του λαού.
Ούγκο Τσάβεζ, συνέντευξη στο BBC, 2010.

Η "συνεισφορά" του International Socialist Organization

Η International Socialist Organization (ISO) είναι τροτσκιστική οργάνωση με έδρα τις ΗΠΑ. Εκδίδει την εφημερίδα Socialist Worker, το περιοδικό International Socialist Review, και έχει τον εκδοτικό οίκο Haymarket Books.

Η συνεισφορά της στην πάλη για τον σοσιαλισμό περιλαμβάνει τα εξής.

Υποστήριξε, τουλάχιστο σε αρχικό στάδιο:

Τόμας Σανκάρα – Μπουρκίνα Φάσο: παράδειγμα της παλιάς “καλής Ευρώπης των αρχών και αξιών”

Για τους αριστερούς λιβανιστές του Ιμπεριαλισμού, η παλιά Ευρώπη, η Ευρώπη της δεκαετίας του 70 και του 80 είχε ένα προοδευτικό δρόμο, σε αντίθεση με τώρα που τον έχασε και έπεσε στην λακκούβα του νεοφιλελευθερισμού. Διότι για δαύτους, πρόκειται περί λάθους όχι περί μιας ενιαίας συγκεκριμένης πολιτκής γραμμής η οποία αναπτύχθηκε στην μορφή που έχει σήμερα.

Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

Από το "Σχετικά με τη γελοιογραφία του μαρξισμού" (Β.Ι. Λένιν)

Για "Το Μονισμό και το Δυϊσμό"
Β.Ι. Λένιν

Κατηγορώντας μας για "δυιστική ερμηνεία του αιτήματος [της εθνικής αυτοδιάθεσης], ο Π. Κίεβσκι γράφει:

"Η μονιστική δράση της Διεθνούς αντικαθίσταται με τη δυιστική προπαγάνδα."

Αυτό ηχεί εντελώς μαρξιστικά, υλιστικά: η δράση που είναι ενιαία αντιπαρατίθεται στην προπαγάνδα που είναι "δυιστική". Δυστυχώς, εξετάζοντας το πράγμα από πιο κοντά, οφείλουμε να πούμε ότι πρόκειται για "μονισμό" στα λόγια, ίδιο με τον "μονισμό" του Ντύρινγκ. "Με το να κατατάξουμε σε μια ενιαία κατηγορία τη βούρτσα των παπουτσιών μας και τα θηλαστικά--έγραφε ο Ένγκελς ενάντια στο "μονισμό" του Ντύρινγκ--η βούρτσα δεν θα βγάλει μαστούς."

Η πάλη του ΚΚ Βενεζουέλας ενάντια στον οπορτουνισμό

Η πάλη του ΚΚ Βενεζουέλας ενάντια στον οπορτουνισμό

I

Στα ογδόντα και πλέον χρόνια ύπαρξής του, το ΚΚ Βενεζουέλας (ΚΚΒ), όπως και πολλά άλλα κομμουνιστικά κι εργατικά κόμματα στον κόσμο, χρειάστηκε σε αρκετές περιπτώσεις να αντιμετωπίσει τόσο το δεξιό οπορτουνισμό όσο και τον ομογάλακτό του, τον αριστερό οπορτουνισμό. Ήδη η Πρώτη Διεθνής Συνδιάσκεψή μας, τον Αύγουστο του 1937, σημαδεύτηκε από αυτή την πάλη που εκδηλώθηκε τότε ως σύγκρουση μεταξύ αυτών που υπερασπίζονταν την ανάγκη να δώσουν στο Κόμμα τη δικιά του οργανωτική δομή και να σταθεί στη χώρα ως προλεταριακή οργάνωση με ανεξάρτητο πρόγραμμα και δράση και εκείνων που πρότειναν, χωρίς επιτυχία, από δεξιά οπορτουνιστική θέση, να εγκαταλειφθεί η δημιουργία του Κόμματος και να διαλυθεί στους κόλπους φιλελεύθερων αστικών και μικροαστικών πολιτικών οργανώσεων της εποχής.[1]

Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

CIA: Κατάλογος εγκλημάτων όπου Γης!

CIA: Κατάλογος εγκλημάτων όπου Γης!
Σαν σήμερα, στις 20 Ιουνίου 1944, ιδρύθηκε η CIA 
ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πρώτη «οργάνωση – τρομοκράτης» του πλανήτη δεν είναι άλλη από την Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ, τη διαβόητη CIA. Δεδομένου ότι μετά τις 11 Σεπτέμβρη άνοιξε η αυλαία μιας περιόδου που ο τρόμος αποτελεί το «όχημα» και η τρομοκρατία συνιστά το πρόσχημα των ΗΠΑ, για την επιβολή ενός στρατιωτικού νόμου σ” όλα τα καπιταλιστικά κράτη του πλανήτη, έχει ιδιαίτερη σημασία να προβούμε σε μια ιστορική αποτίμηση της δράσης αυτού του πολυδαίδαλου μηχανισμού. Αλλωστε, η CIA αποτελεί το μακρύ, προβοκατόρικο και πρακτόρικο χέρι των Αμερικανών, στην προσπάθεια να επιβάλουν την «παγκόσμια χούντα» τους.

Η ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ

50 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΑΡΜΑ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΑΤΛΑΝΤΙΚΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥ
Η ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ

Η ιστορική πορεία της συμμετοχής στην ιμπεριαλιστική συμμαχία
Η συμπλήρωση, το 2002, μισού αιώνα συμμετοχής της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, είναι μια αφορμή για έναν απολογισμό της πορείας αυτής και ταυτόχρονα μια ευκαιρία για ανάδειξη των καταστροφικών συνεπειών της συμμετοχής της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό αυτό οργανισμό. Ταυτόχρονα είναι και μια αφορμή να επισημάνουμε για μια ακόμα φορά το σύγχρονο ρόλο του ΝΑΤΟ, ως στρατιωτικού βραχίονα της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης.

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

Σχετικά με το Πόρτο Ρίκο και τη σημασία του

Το Πόρτο Ρίκο είναι νησί της Καραϊβικής που απέχει πολύ περισσότερο από τις ακτές των ΗΠΑ από ό,τι η Κούβα (3533 χλμ). Ωστόσο, από το 1898 η μοίρα του συνδέθηκε με τον αμερικανικό επεκτατισμό. Στις 25 Ιούλη εκείνης της χρονιάς, και στα πλαίσια του πολέμου τους με την αποικιακή Ισπανία, οι ΗΠΑ εισέβαλλαν στο Πόρτο Ρίκο και επικράτησαν της ισπανικής αποικιακής φρουράς. Τον Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς υπογράφηκε Σύμφωνο που έδινε στις ΗΠΑ την κατοχή του νησιού. Το νησί, ωστόσο, μαζί με τις ιμπεριαλιστικές κτήσεις των ΗΠΑ Γκουάμ και Φιλιππίνες, και σε αντίθεση με τη Χαβάη και την Αλάσκα, δεν εντάχθηκε ως πολιτεία στις ΗΠΑ αλλά ανακηρύχθηκε, στην λεγόμενη απόφαση του αμερικανικού Ανώτατου Δικαστηρίου για τις "νησιωτικές περιπτώσεις", "μη ενσωματωμένο έδαφος [unincorporated territory] των ΗΠΑ." Τα "μη ενσωματωμένα εδάφη" δημιουργήθηκαν λόγω α) των διοικητικών δυσκολιών που επέβαλλε η γεωγραφική απόσταση β) της έλλειψης σημαντικών πλουτοπαραγωγικών πόρων ή γεωστρατηγικής σημασίας (που είχαν αντίστοιχα η Αλάσκα και η Χαβάη) και γ) της εκτεταμένης ύπαρξης σε αυτά έγχρωμων πληθυσμών, στους οποίους οι ΗΠΑ δεν επιθυμούσαν να δώσουν πλήρη πολιτικά δικαιώματα. Έτσι, σύμφωνα με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, τα μη ενσωματωμένα εδάφη των ΗΠΑ ορίστηκαν ως εδάφη "όπου ισχύουν τα βασικά δικαιώματα, αλλά όχι άλλα συνταγματικά δικαιώματα."

Η δυσφήμιση της Κίνας (Σαμίρ Αμίν)

Δυσφήμιση της Κίνας [China bashing]: Η φράση αυτή αναφέρεται στο αγαπημένο άθλημα των δυτικών ΜΜΕ όλων των τάσεων, περιλαμβανομένων, δυστυχώς, της αριστεράς. Συνίσταται στην συστηματική απαξίωση, ακόμα και την παράσταση ως εγκληματικών, όλων όσων γίνονται στην Κίνα. Η Κίνα εξάγει φτηνά σκουπίδια στις φτωχές αγορές του Τρίτου Κόσμου (αλήθεια είναι) -- τρομερό έγκλημα. Ωστόσο, παράγει επίσης τραίνα υψηλής ταχύτητας, αεροπλάνα, δορυφόρους, των οποίων η αξιοθαύμαστη τεχνολογική ποιότητα εξαίρεται στη Δύση. Οι δυσφημιστές της Κίνας φαίνεται να θεωρούν πως η μαζική κατασκευή κατοικιών για την εργατική τάξη είναι απλώς εγκατάλειψη των εργατών σε παραγκουπόλεις, και συγκρίνουν την "ανισότητα" στην Κίνα (οι εργατικές κατοικίες δεν είναι πολυτελείς βίλλες) με αυτή στην Ινδία (όπου υπάρχουν πολυτελείς βίλλες δίπλα σε παραγκουπόλεις), κλπ. Η δυσφήμιση της Κίνας ικανοποιεί την νηπιακού επιπέδου άποψη, που παρεπιδημεί σε ορισμένες τάσεις της ανήμπορης δυτικής "αριστεράς": αν δεν είναι κομμουνισμός του 21ου αιώνα, τότε είναι προδοσία! Η δυσφήμιση της Κίνας αποτελεί μέρος της συστηματικής εκστρατείας της διατήρησης εχθρότητας απέναντι στην Κίνα, εν όψει πιθανής στρατιωτικής επίθεσης. Αυτό που εμπλέκεται είναι η καταστροφή της δυνατότητας μιας αυθεντικής ανάδυσης ενός μεγάλου λαού του Νότου.
Σαμίρ Αμίν, Η κατάρρευση του καπιταλισμού, 2013.

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

Από τη ζωή του Φιντέλ Κάστρο

Κινητοποιήσεις ενάντια στη νέα νατοϊκή βάση στο Αιγαίο

Σήμερα οι κινητοποιήσεις στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου ενάντια στη νέα ΝΑΤΟική βάση

Αλυσίδα κινητοποιήσεων θα ξεδιπλωθεί σήμερα στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, οπότε και οι νησιώτες σε Λήμνο, Λέσβο, Σάμο, Ικαρία, Κω, Κάλυμνο και Ρόδο ενώνουν τη φωνή τους ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια για δημιουργία ΝΑΤΟικής βάσης σε νησί του Αιγαίου.

Συγκεκριμένα:

Τρίτη 16 Ιουνίου 2015

Λεηλασία, πλιάτσικο και υποταγή (James Petras)

Λεηλασία, πλιάτσικο και υποταγή
του James Petras
Information Clearing House
15 Ιούνη 2015

Η Ελλάδα βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα του παγκόσμιου οικονομικού τύπου τους τελευταίους πέντε μήνες καθώς ένα νέο αριστερό κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο υποτίθεται πως αντιτίθεται στα λεγόμενα "μέτρα λιτότητας", αντιμετωπίζει την Τρόικα (το ΔΝΤ, την ευρωπαϊκή Κομισιόν και την ΕΚΤ).

Από την αρχή, η ηγεσία οτυ ΣΥΡΙΖΑ, με κορυφή τον Αλέξη Τσίπρα, υιοθέτησε μια σειρά από στρατηγικές αποφάσεις με θανάσιμες συνέπειες σε ό,τι αφορά την εφαρμογή των προεκλογικών του δεσμεύσεων να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο, να δώσει τέλος στην υποτέλεια στην Τρόικα και να ακολουθήσει μια ανεξάρτητη διεθνή πολιτική.

Θα προχωρήσω δείχνοντας τις αρχικές συστημικές αποτυχίες του ΣΥΡΙΖΑ και τις κατοπινές του εκχωρήσεις, οι οποίες διέβρωσαν περαιτέρω το ελληνικό βιοτικό επίπεδο και βάθυναν το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ ως ενεργού συνεργού του αμερικάνικου και ισραηλινού ιμπεριαλισμού.

Hasta la Victoria Siempre

Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Απόφαση της Λαϊκής Συνόδου, Βρυξέλλες, 2015

Εμείς, οι λαοί της Αμερικής και της Ευρώπης, συγκεντρωθήκαμε στη Λαϊκή Σύνοδο στις Βρυξέλλες, στις 10 και 11 Ιουνίου 2015, με περισσότερους από 1500 εκπροσώπους από 346 οργανώσεις και κοινωνικά κινήματα 43 χωρών.

Οι συμμετέχοντες στις εργασίες και τα επτά workshop της Λαϊκής Συνόδου δηλώνουμε, ως μέρος μιας ενωτικής και αλληλλέγυας συζήτησης:

ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Τρίτη 9 Ιουνίου 2015

Έρευνα για τη χρήση βασανιστηρίων στην Ινδία (Καρλ Μαρξ)

Απαγχονισμός ανταρτών της ινδικής εξέγερσης του 1857
Ο ανταποκριτής μας στο Λονδίνο, του οποίου την επιστολή σχετικά με την εξέγερση στην Ινδία δημοσιεύσαμε χθες, αναφέρθηκε πολύ σωστά σε κάποια από τα προηγούμενα τα οποία προετοίμασαν το δρόμο για αυτό το βίαιο ξέσπασμα. Σήμερα, προτείνουμε να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στην συνέχιση αυτής της συλλογιστικής πορείας, και να δείξουμε ότι οι Βρετανοί ηγεμόνες της Ινδίας δεν είναι καθόλου ήπιοι και άμεμπτοι ευεργέτες των Ινδών, όπως θα ήθελαν να νομίζει ο κόσμος. Για τον σκοπό αυτό, θα προσφύγουμε στα επίσημα Μπλε Τετράδια σχετικά με το θέμα της χρήσης βασανιστηρίων στην Ανατολική Ινδία, τα οποία και τέθηκαν υπόψη της Βουλής των Αντιπροσώπων κατά τη διάρκεια συνεδριών του 1856 και του 1857. Τα τεκμήρια, θα δούμε, είναι τέτοιου είδους που δεν μπορούν να διαψευστούν.

Πρώτα έχουμε την αναφορά της Επιτροπής Διερεύνησης Βασανιστηρίων στο Μαδράς, η οποία δηλώνει την "πίστη της στην γενική χρήση βασανιστηρίων για σκοπούς φορολόγησης εισοδήματος." Αμφιβάλλει

Κυριακή 7 Ιουνίου 2015

Η ουκρανική γενοκτονία και οι υποστηρικτές της

Η ουκρανική γενοκτονία και οι υποστηρικτές της
της Vera Graziadel
20 Ιούνη 2014

Καθώς το παγκόσμιο μιντιακό τσίρκο μετακινείται στο Ιράκ και η ήδη συρρικνούμενη προσοχή της διεθνούς κοινότητας περνάει απ' την Ουκρανία σε μια νέα σειρά τρόμου της "καταστροφής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής", ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας Γιατσένιουκ ανακοινώνει τα γενοκτονικά σχέδια της κυβέρνησης του Κιέβου σε ό,τι αφορά τους αντικυβερνητικούς αντάρτες αλλά και όλο τον πληθυσμό αμάχων στην ανατολική Ουκρανία, που αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ρωσικής καταγωγής ανθρώπους που αντιτίθενται στο νεοναζιστικό καθεστώς του Κιέβου.

Ακολουθώντας το βιβλίο ιστορίας του Γ' Ράιχ και χωρίς καν την απόπειρα να το αποκρύψει, ο πρωθυπουργός Γιατσένιουκ αναφέρει την ομάδα προς εξόντωση ως "υπανθρώπους." Αυτό το φασιστικό μανιφέστο, κατόπιν, επιδεικνύεται περήφανα στην ιστοσελίδα της Ουκρανίας στις ΗΠΑ (βλ. πιο πάνω εικόνα).

«Κοινή Ευρώπη»-Ντ.Λοζούρντο

Ντ. Λοζούρντο, Αναθεωρητισμός στην Ιστορία, Κεφ. 4
[«Αποσχιστικός Πόλεμος μεταξύ των Λευκών», «Διεθνής Εμφύλιος», «Αμερικανικός Αιώνας» & «Δεύτερος Τριακονταετής Πόλεμος»] 

4.2. Το δράμα τής γερμανικής κουλτούρας: Από τον Βέμπερ στους Νόλτε & Χίλγκρουμπερ

Κάνοντας τον απολογισμό τού δεύτερου τριακονταετή πολέμου, διαπιστώνουμε τη δυσμενή θέση στην οποία είχε περιέλθει η γερμανική κουλτούρα. Απέναντι σε μια παράδοση που, στα μάτια τουλάχιστον ενός οξυδερκούς παρατηρητή, χαρακτηρίζεται από κρίσιμα διακυβεύματα τόσο από υλικής όσο και από γεωπολιτικής πλευράς, η στροφή προς το πνεύμα ενός μάλλον ιστοριογραφικού αν όχι καθαρά πολιτικού ρεβανσισμού συνεχίζει να εμφανίζεται ανθεκτική. Πριν ακόμη σιγήσουν τα όπλα, ο Βέμπερ χλεύαζε τον υποτιθέμενο δημοκρατικό παρεμβατισμό τής Αντάντ, επισημαίνοντας ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, την χώρα που ανέλαβε στο εξής να ηγηθεί των συμμαχικών δυνάμεων στην σταυροφορία τους ενάντια στη Γερμανία, οι μαύροι όχι μόνο στερούνταν κάθε πολιτικού δικαιώματος αλλά υπόκειντο σε ένα λεπτομερέστατο καθεστώς φυλετικού διαχωρισμού και σε αυστηρές νομοθετικές απαγορεύσεις όσον αφορά τη σύναψη μεικτών φυλετικών γάμων.[33] Τη στιγμή μάλιστα που θα ξεκινήσει η συζήτηση για την πολεμική «ευθύνη» με αφορμή τη συνθήκη των Βερσαλλιών, ο Βέμπερ θα υπογραμμίσει την ύπαρξη μιας ισχυρής «ιδεολογίας πολέμου» ακόμη και στις ΗΠΑ — και μάλιστα μεταξύ των «επιφανέστερων στρωμάτων τής “νέας Αμερικής”». Έτσι, το 1904, ήταν ένας διακεκριμένος αμερικανός ερευνητής που έδωσε κύρος στην ευρύτατα διαδεδομένη αλλά ωστόσο «εντελώς εσφαλμένη θεωρία για την υποτιθέμενη αναγκαιότητα ενός πολέμου για το εμπόριο»· στο βιβλίο τού Βέμπλεν, στο οποίο αναφέρεται ο Βέμπερ:

Σάββατο 6 Ιουνίου 2015

Ο παρτιζάνικος πόλεμος (Β.Ι. Λένιν)

Ο ΠΑΡΤΙΖΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ [1] 
του Β. Ι. Λένιν 

Το ζήτημα της παρτιζάνικης δράσης ενδιαφέρει πάρα πολύ το κόμμα μας και την εργατική τάξη. Έχουμε ήδη θίξει ανά­μεσα στ' άλλα επανειλημμένα το ζήτημα αυτό και τώρα σκο­πεύουμε να κάνουμε, όπως υποσχεθήκαμε, μια πιο ολοκληρω­μένη έκθεση των απόψεων μας [2].

Gobierno Bolivariano de Venezuela-Οι ΗΠΑ είναι ένα ανήθικο καθεστώς: Επεμβάσεις

Οι ΗΠΑ είναι ένα ανήθικο καθεστώς
Φυλλάδιο της Βολιβαριανής κυβέρνησης της Βενεζουέλα

Επεμβάσεις

Οι επεμβάσεις ως μέσο επιβολής ισχύος σε κυρίαρχα εδάφη ήταν πάντοτε αρχή της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ έχουν κατ' επανάληψη καταστρέψει έθνη και προβεί σε δολοφονίες και αποσταθεροποίηση, με τη συμμετοχή των εθνικών τους συμμάχων και ΜΚΟ, ώστε να επιφέρουν την ανατροπή κυβερνήσεων που δεν συμμορφώνονται προς τις πολιτικές ή τα συμφέροντά τους. Σήμερα παρακολουθούμε με έκπληξη ένα νέο στυλ, μια βελτιωμένη εκδοχή αυτής της πρακτικής, η οποία συνδυάζει τις μεθόδους αυτές σε μια πιο εκλεπτυσμένη μορφή.